Κατά του Νοσοκομείου Ρεθύμνου στρέφονται με εξώδικο έξι άτομα που εργάστηκαν στο ίδρυμα με προγράμματα stage, διεκδικώντας τη συμμόρφωση του με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δηλαδή να απασχολεί και να καταβάλει τις αντίστοιχες αποδοχές σε αυτούς μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης επί της κύριας αγωγής τους.
Οι εργαζόμενοι που κάλυπταν ανάγκες του Νοσοκομείου με διαδοχικές συμβάσεις από το 2006 έως το 2010 με το γνωστό καθεστώς «μαθητείας», μετά την κατάργηση των προγραμμάτων που άφησαν χωρίς δουλειά χιλιάδες κόσμου που κάλυπτε σε διάφορες υπηρεσίες πάγιες και διαρκείς ανάγκες, προσέφυγαν μαζί με άλλους στη δικαιοσύνη και δικαιώθηκαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Σύμφωνα με την απόφαση το Νοσοκομείο υποχρεώνεται να απασχολεί τους εργαζόμενους και να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους υπό τις ειδικότητες και τις θέσεις που απασχολούνταν, καταβάλλοντας αντίστοιχες αποδοχές μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση επί της κύριας αγωγής τους.
Στις 6/12/10 παραδόθηκε η απόφαση στο Νοσοκομείο, όπως αναφέρεται στο έγγραφο, οι εργαζόμενοι παρουσιάστηκαν στο ίδρυμα στις 8/12, ωστόσο όπως λένε χαρακτηριστικά εισέπραξαν «άγνοια και αδιαφορία, λαμβάνοντας ως απάντηση ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση απασχόλησής μας».
Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, υπήρξε από πλευράς Νοσοκομείου διαρκής «ύψωση εμποδίων στην εκτέλεση της απόφασης», ενώ «οι ιθύνοντες του Νοσοκομείου άρχισαν έναν ανηλεή πόλεμο νεύρων εις βάρος μας, με το να μην μας επιτρέπουν να υπογράφουμε στο βιβλίο παρουσιών, να μας καλούν να εργαστούμε χωρίς αμοιβή και να μας ειρωνεύονται συνεχώς. Επιπλέον μας καλούν να εργαστούμε χωρίς αμοιβή σε άλλες θέσεις από αυτές που κατείχαμε και με διαφορετικά καθήκοντα από αυτά που μας βάρυναν, χωρίς καν την έκδοση μιας έγγραφης εντολής προς ανάληψη υπηρεσίας υπό αυτές τις συνθήκες».
Οι εργαζόμενοι τονίζουν στο εξώδικο πως εάν το Νοσοκομείο δε συμμορφωθεί άμεσα στο διατακτικό της απόφασης, θα απαιτήσουν την καταβολή της χρηματικής ποινής των 300 ευρώ την ημέρα στον κάθε ένα από τις 8/12/2010 μέχρι την ημέρα συμμόρφωσης, πλέον των αποδοχών υπερημερίας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα (κάτι που ορίζεται από το διατακτικό της απόφασης σε περίπτωση άρνησης του εργοδότη).
Παράλληλα τονίζουν πως θα κάνουν χρήση κάθε νόμιμου δικαιώματός τους.
"Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες"
Συγκεκριμένα με την απόφαση 8732/2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, αναγνωρίσθηκε, όπως αναφέρουν οι έξι εργαζόμενοι στο εξώδικο, «ότι πραγματικός εργοδότης μας ήταν τα Νοσοκομείο και ότι καλύπταμε με την εργασία μας πάγιες και διαρκείς ανάγκες αυτού, αφού δεν ήταν δυνατόν η μακροχρόνια απασχόλησή μας να είχε σκοπό μόνο την επαγγελματική μας κατάρτιση, μαθητεία, την ένταξη ή την επανεκπαίδευση μας επί ενός αντικειμένου ευκόλως κατανοητού».
Τονίζουν, δε, κάνοντας λόγο για «θράσος» πως οι ιθύνοντες του νοσοκομείου, «επικαλέστηκαν την υπ. αριθμ. 20/2007 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου προς αποφυγή της απασχόλησής μας, λέγοντας ότι αυτή τους παρέχει το δικαίωμα εξώδικης ανάκλησης της υπ. αριθμ. 8732/2010 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου».
Αναφέρουν στο εξώδικο πως «εξανιστάμεθα κατά της θρασύτητας των εκπροσώπων σας να επικαλεσθούν μια απόφαση του Αρείου Πάγου, χωρίς καν να έχουν αναγνώσει το περιεχόμενό της. Είναι εξωπραγματικό να επικαλούνται την απόφαση εκείνη την οποία ο ίδιος ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έλαβε υπόψιν του για να θέσει στο αρχείο και να αποφασίσει να μην προσβάλει με κανένα ένδικο μέσο την απόφαση του Μονομελούς που μας αφορά(…). Άλλωστε η επίκληση της εν λόγω απόφασης της Ολομέλειας δεν μπορεί, όπως κάθε νομολογιακό δεδομένο των ελληνικών δικαστηρίων, να αποτελέσει αντικείμενο εξώδικης επίκλησης για τη μη εφαρμογή μιας σαφούς δικαστικής αποφάσεως, όπως η προκειμένη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών».
Επικαλούνται επίσης την άποψη της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και την οποία έχει υιοθετήσει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου πως το δημόσιο εν γένει είναι υποχρεωμένο να εφαρμόζει απόφαση ασφαλιστικών μέτρων (αλλά και προσωρινή διαταγή) πολιτικών δικαστηρίων, χωρίς να τίθεται ζήτημα ελέγχου της ορθότητας ή μη της συγκεκριμένης απόφασης.
Η υποχρέωση μάλιστα πλήρους συμμόρφωσης με τις εκτελεστές δικαστικές αποφάσεις, όπως αναφέρεται στο εξώδικο, επιβεβαιώθηκε και με πρόσφατη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου το οποίο αναφέρει πως «…σύμφωνα με τη νομολογία του επί ζητήματος, η υποχρέωση εκτέλεσης μια δικαστικής απόφασης, δεν περιορίζεται στο διατακτικό της τελευταίας. Είναι συγχρόνως η ουσία της απόφασης, η οποία οφείλει να είναι σεβαστή και εφαρμοστή».
Επιπλέον αναφέρουν πως με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (6920/2010) «διατάχθηκε το Ελληνικό Δημόσιο ως ο πραγματικός εργοδότης να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες εργαζομένων των οποίων οι συμβάσεις είχαν χαρακτηριστεί καταχρηστικώς και παρανόμως ως stage και να καταβάλει τις νόμιμες αποδοχές τους. Με το διατακτικό της υπόθεσης υποχρεώνεται με ισχύ δεδικασμένου το Ελληνικό δημόσιο να τις απασχολεί, αμείβει και ασφαλίζει ως απασχολούμενες εξαρτημένης εργασίας, να τις εντάξει στη μισθοδοσία του με αντίστοιχες αποδοχές δυνάμει των σχετικών διατάξεων και να τις ασφαλίσει πλήρως στο ΙΚΑ –ΕΤΑΜ».
Σχετικά αξίζει να σημειώσουμε πως έχει αποφανθεί επίσης και το νομικό Συμβούλιο του κράτους με γνωμοδότησή του.
ΠΗΓΗ
Οι εργαζόμενοι που κάλυπταν ανάγκες του Νοσοκομείου με διαδοχικές συμβάσεις από το 2006 έως το 2010 με το γνωστό καθεστώς «μαθητείας», μετά την κατάργηση των προγραμμάτων που άφησαν χωρίς δουλειά χιλιάδες κόσμου που κάλυπτε σε διάφορες υπηρεσίες πάγιες και διαρκείς ανάγκες, προσέφυγαν μαζί με άλλους στη δικαιοσύνη και δικαιώθηκαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Σύμφωνα με την απόφαση το Νοσοκομείο υποχρεώνεται να απασχολεί τους εργαζόμενους και να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους υπό τις ειδικότητες και τις θέσεις που απασχολούνταν, καταβάλλοντας αντίστοιχες αποδοχές μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση επί της κύριας αγωγής τους.
Στις 6/12/10 παραδόθηκε η απόφαση στο Νοσοκομείο, όπως αναφέρεται στο έγγραφο, οι εργαζόμενοι παρουσιάστηκαν στο ίδρυμα στις 8/12, ωστόσο όπως λένε χαρακτηριστικά εισέπραξαν «άγνοια και αδιαφορία, λαμβάνοντας ως απάντηση ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση απασχόλησής μας».
Όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, υπήρξε από πλευράς Νοσοκομείου διαρκής «ύψωση εμποδίων στην εκτέλεση της απόφασης», ενώ «οι ιθύνοντες του Νοσοκομείου άρχισαν έναν ανηλεή πόλεμο νεύρων εις βάρος μας, με το να μην μας επιτρέπουν να υπογράφουμε στο βιβλίο παρουσιών, να μας καλούν να εργαστούμε χωρίς αμοιβή και να μας ειρωνεύονται συνεχώς. Επιπλέον μας καλούν να εργαστούμε χωρίς αμοιβή σε άλλες θέσεις από αυτές που κατείχαμε και με διαφορετικά καθήκοντα από αυτά που μας βάρυναν, χωρίς καν την έκδοση μιας έγγραφης εντολής προς ανάληψη υπηρεσίας υπό αυτές τις συνθήκες».
Οι εργαζόμενοι τονίζουν στο εξώδικο πως εάν το Νοσοκομείο δε συμμορφωθεί άμεσα στο διατακτικό της απόφασης, θα απαιτήσουν την καταβολή της χρηματικής ποινής των 300 ευρώ την ημέρα στον κάθε ένα από τις 8/12/2010 μέχρι την ημέρα συμμόρφωσης, πλέον των αποδοχών υπερημερίας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα (κάτι που ορίζεται από το διατακτικό της απόφασης σε περίπτωση άρνησης του εργοδότη).
Παράλληλα τονίζουν πως θα κάνουν χρήση κάθε νόμιμου δικαιώματός τους.
"Καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες"
Συγκεκριμένα με την απόφαση 8732/2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, αναγνωρίσθηκε, όπως αναφέρουν οι έξι εργαζόμενοι στο εξώδικο, «ότι πραγματικός εργοδότης μας ήταν τα Νοσοκομείο και ότι καλύπταμε με την εργασία μας πάγιες και διαρκείς ανάγκες αυτού, αφού δεν ήταν δυνατόν η μακροχρόνια απασχόλησή μας να είχε σκοπό μόνο την επαγγελματική μας κατάρτιση, μαθητεία, την ένταξη ή την επανεκπαίδευση μας επί ενός αντικειμένου ευκόλως κατανοητού».
Τονίζουν, δε, κάνοντας λόγο για «θράσος» πως οι ιθύνοντες του νοσοκομείου, «επικαλέστηκαν την υπ. αριθμ. 20/2007 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου προς αποφυγή της απασχόλησής μας, λέγοντας ότι αυτή τους παρέχει το δικαίωμα εξώδικης ανάκλησης της υπ. αριθμ. 8732/2010 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου».
Αναφέρουν στο εξώδικο πως «εξανιστάμεθα κατά της θρασύτητας των εκπροσώπων σας να επικαλεσθούν μια απόφαση του Αρείου Πάγου, χωρίς καν να έχουν αναγνώσει το περιεχόμενό της. Είναι εξωπραγματικό να επικαλούνται την απόφαση εκείνη την οποία ο ίδιος ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έλαβε υπόψιν του για να θέσει στο αρχείο και να αποφασίσει να μην προσβάλει με κανένα ένδικο μέσο την απόφαση του Μονομελούς που μας αφορά(…). Άλλωστε η επίκληση της εν λόγω απόφασης της Ολομέλειας δεν μπορεί, όπως κάθε νομολογιακό δεδομένο των ελληνικών δικαστηρίων, να αποτελέσει αντικείμενο εξώδικης επίκλησης για τη μη εφαρμογή μιας σαφούς δικαστικής αποφάσεως, όπως η προκειμένη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών».
Επικαλούνται επίσης την άποψη της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και την οποία έχει υιοθετήσει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου πως το δημόσιο εν γένει είναι υποχρεωμένο να εφαρμόζει απόφαση ασφαλιστικών μέτρων (αλλά και προσωρινή διαταγή) πολιτικών δικαστηρίων, χωρίς να τίθεται ζήτημα ελέγχου της ορθότητας ή μη της συγκεκριμένης απόφασης.
Η υποχρέωση μάλιστα πλήρους συμμόρφωσης με τις εκτελεστές δικαστικές αποφάσεις, όπως αναφέρεται στο εξώδικο, επιβεβαιώθηκε και με πρόσφατη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου το οποίο αναφέρει πως «…σύμφωνα με τη νομολογία του επί ζητήματος, η υποχρέωση εκτέλεσης μια δικαστικής απόφασης, δεν περιορίζεται στο διατακτικό της τελευταίας. Είναι συγχρόνως η ουσία της απόφασης, η οποία οφείλει να είναι σεβαστή και εφαρμοστή».
Επιπλέον αναφέρουν πως με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (6920/2010) «διατάχθηκε το Ελληνικό Δημόσιο ως ο πραγματικός εργοδότης να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες εργαζομένων των οποίων οι συμβάσεις είχαν χαρακτηριστεί καταχρηστικώς και παρανόμως ως stage και να καταβάλει τις νόμιμες αποδοχές τους. Με το διατακτικό της υπόθεσης υποχρεώνεται με ισχύ δεδικασμένου το Ελληνικό δημόσιο να τις απασχολεί, αμείβει και ασφαλίζει ως απασχολούμενες εξαρτημένης εργασίας, να τις εντάξει στη μισθοδοσία του με αντίστοιχες αποδοχές δυνάμει των σχετικών διατάξεων και να τις ασφαλίσει πλήρως στο ΙΚΑ –ΕΤΑΜ».
Σχετικά αξίζει να σημειώσουμε πως έχει αποφανθεί επίσης και το νομικό Συμβούλιο του κράτους με γνωμοδότησή του.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου