Στους γειτονικούς νομούς για χημειοθεραπείες οι καρκινοπαθείς του νομού
Κ. Μαλάς: «Ανησυχώ σαν πολίτης με το κατάντημα των συντεχνιών που βάζουν υψηλότερα το συμφέρον από την αρρώστια και τον θάνατο»
Σάββατο, 01 Μαΐου 2010 - Της ΕΛΠΙΔΑΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ
Την απόφαση του δικαστηρίου περιμένουν πλέον με αγωνία τόσο η διοίκηση του νοσοκομείου όσο και ο διευθυντής της παθολογικής κλινικής Κώστας Μαλάς, μετά την κατάθεση των ασφαλιστικών μέτρων από το σύλλογο νοσηλευτών, που αντιδρούν στη μεταφορά, στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, των καρκινοπαθών, όπως ανέφεραν και σε χθεσινό δημοσίευμα τους τα «Ρ.Ν.». Τα ασφαλιστικά μέτρα θα εκδικαστούν σε είκοσι περίπου ημέρες και ο κ. Μαλάς, ανακοίνωσε χθες δημόσια την απόφαση του να αναστείλει τις χημειοθεραπείες έως ότου αποφανθεί η δικαιοσύνη.
Όπως και ο ίδιος εξήγησε τα ασφαλιστικά μέτρα δεν αναφέρονται στην αναστολή των χημειοθεραπειών αλλά στην απαγόρευση μεταφοράς των ασθενών στο 2ο όροφο του κτιρίου, καθώς όπως επισημαίνουν στην αγωγή τους οι 21 συνολικά νοσηλευτές επιβαρύνεται το εργασιακό τους περιβάλλον και εγκυμονούνται κίνδυνοι για την υγεία τους.
Φανερά πικραμένος ο διευθυντής της παθολογικής κλινικής Κώστας Μαλάς, με ειδικότητα στην ογκολογία μετά τη διετή εκπαίδευση του στο ΠΑΓΝΗ, στη διάρκεια συνέντευξης τύπου που παραχώρησε χθες, εξέφρασε τη θλίψη του για την εξέλιξη αυτή. «Μέχρι σήμερα έχω κάνει 1500 θεραπείες, έχω δει 646 ανθρώπους. Με βοήθησαν δυο νοσηλευτές τριετούς φοίτησης, η προϊσταμένη του τμήματος και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό του ΤΕΠ. Όλη τη διακίνηση των αρχείων την έκανε μια γραμματέας που δεν πληρωνόταν από το νοσοκομείο αλλά από το ΠΕΠΑΓΝΗ. Οι συνθήκες ήταν τριτοκοσμικές στο ΤΕΠ και πολλές φορές και ο διοικητής και ο διευθυντής είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκεια τους. Για την κατάσταση του χώρου όμως δεν ήμουν εγώ υπεύθυνος αλλά γνώριζα ότι η κατάσταση δεν μπορούσε να βελτιωθεί και επί οχτώ χρόνια ζούσαμε με την ελπίδα λειτουργία της νέας πτέρυγας. Επιπλέον δεν μπορούσα να τους επιβλέπω αν μεταφέρονταν σε άλλο τμήμα. Το Σεπτέμβριο του 2009 έγινα διευθυντής στην παθολογική κλινική και πλέον δεν θα μπορούσα να κάνω τη θεραπεία των ανθρώπων στο ΤΕΠ. Τότε με έγγραφο μου στο διοικητή, τον διευθυντής της ιατρικής υπηρεσίας και την επιστημονική επιτροπή ζήτησα τη μεταφορά της νοσηλείας στην παθολογική κλινική. Βρέθηκε ο χώρος, έγιναν οι κουβέντες και ομόφωνα συνηγόρησαν να γίνει η ανωτέρω μεταφορά της δραστηριότητας. Αυτό σήμαινε ότι στο 2ο όροφο θα μεταφερόταν ο θάλαμος διαλύσεως των φαρμάκων, δύο νοσηλεύτριες εξειδικευμένες θα έκαναν την ίδια δουλειά που έκαναν και κάτω και ένας θάλαμος που είχε όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για τη νοσηλεία των ασθενών, απείρως καλύτερες από αυτές που επικρατούσαν στα ΤΕΠ. Αυτή ήταν η αιτία για την οποία κατατέθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα με το αιτιολογικό ότι το εργασιακό τους περιβάλλον γίνεται επικίνδυνο. Εμείς που τα ζούμε τόσα χρόνια δεν είναι επικίνδυνο; Ο διορισμός νοσηλευτή σε ογκολογική κλινική και η χορήγηση θεραπειών δεν ανήκει στα ανθυγιεινά επαγγέλματα».
Ζήτησε συγγνώμη για την απόφαση του να αναστείλει τις θεραπείες, εξήγησε όμως πως είναι παράλογο να επικαλούνται οι νοσηλευτές λόγους υγείας όταν επί οχτώ συναπτά έτη οι χημειοθεραπείες γίνονταν υπό άθλιες συνθήκες στον χώρο του τμήματος επειγόντων περιστατικών λες και εκεί δεν υπάρχουν νοσηλευτές ή άλλοι ασθενείς: «Τα φάρμακα δεν εισπνέονται, η διάλυση τους γίνεται σε θάλαμο απομονωμένο τελευταίας τεχνολογίας, η διάλυση τους γίνεται και θα γινόταν πάλι από ειδική νοσηλεύτρια. Όχι λόγω του κινδύνου αλλά για να μην κάνουν λάθος. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από αυτά τα φάρμακα. Δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να μεταβληθεί η υπάρχουσα ασφάλεια του εργασιακού χώρου. Τα φάρμακα αυτά δίνονται ενδοφλέβια και άλλοι φοβούνται μην τους έρθει η μυρωδιά. Θεωρώ ότι υπάρχει άγνοια, τεμπελιά και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Είμαι υποχρεωμένος να διακόψω όλες τις θεραπείες έως ότου αποφασίσει το δικαστήριο. Δεν θέλω να εκβιάσω κανένα. Δεν είναι όμως λογικό εφόσον το εργασιακό περιβάλλον του 2ου ορόφου μπορεί να γίνει επικίνδυνο κατά τη γνώμη τους εγώ να εκθέτω σε κίνδυνο τη ζωή των νοσηλευτών στο ΤΕΠ. Ζητώ ένα μεγάλο συγγνώμη από τους αρρώστους για την ταλαιπωρία που θα υποστούν. Από όλη την κοινωνία του Ρεθύμου ζητώ συγγνώμη».
Βαθιά συγκινημένος έκανε λόγο για συντεχνιακά συμφέροντα και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας, λέγοντας χαρακτηριστικά, Ο ίδιος μάλιστα δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει πως ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, εξηγώντας αναλυτικά: «Υπάρχει άγνοια και έχουν παρασυρθεί διότι αυτό είναι άκρως αντικοινωνική πράξη. Εγώ θα ντρεπόμουν αν είχα βάλει την υπογραφή μου σε αυτή την προσφυγή. Ένα μεγάλο γιατί με βασανίζει, αισθάνομαι πίκρα. Πίκρα και αγανάκτηση γεμίζει τη ψυχή μου. Τριάντα χρόνια ξέρουν ποιος είμαι και τι κάνω. Δεν πιστεύω στον κοινωνικό ρατσισμό και σιχαίνομαι όσους είναι υποχείρια και σύγχρονες Σπιναλόγκες για τους συνανθρώπους τους που παλεύουν με την αρρώστια και το θάνατο. Έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και δεν ανησυχώ. Ανησυχώ όμως σαν πολίτης με το κατάντημα των συντεχνιών που βάζουν υψηλότερα το συντεχνιακό τους συμφέρον από την αρρώστια και τον θάνατο. Και λυπάμαι διπλά γιατί οι κύριοι αυτοί διάλεξαν το επάγγελμα του νοσηλευτή. Ένα μόνο θα πω για αυτούς. Εύχομαι να είναι καλά και να μην βρεθούν ποτέ στην ανάγκη της γνώσης μου και ζητήσουν τις υπηρεσίες μου».
Στο πλευρό του κ. Μαλά τάχθηκε τόσο η διοίκηση του νοσοκομείου, η ιατρική υπηρεσία, ο διευθυντής της ΜΕΙ αλλά και πολλοί συνάδελφοι του, οι οποίοι εξέφρασαν τη δυσφορία τους για την πράξη των νοσηλευτών επικροτώντας το έργο που έχει προσφέρει ο κ. Μαλάς στο νοσοκομείο τα τελευταία χρόνια.
Ο διοικητής του νοσοκομείου Γιώργος Μοσχοβάκης ανέφερε: «Εκφράζω την απογοήτευση μου για τέτοιες ενέργειες. Ο κ. Μαλάς έχει καταβάλλει πολύ μεγάλη προσπάθεια για να είναι αξιοπρεπείς οι συνθήκες νοσηλείας των καρκινοπαθών. Ως τώρα οι χημειοθεραπείες γινόταν στη μονάδα βραχείας νοσηλείας όπου είναι ένα μπουντρούμι και ταυτόχρονα αυτά τα άτομα ήταν μαζί με άλλους ασθενείς. Η επιβάρυνση του οργανισμού αυτών των ανθρώπων είναι σημαντική όταν βρίσκονται σε τέτοια περιβάλλοντα. Βρήκαμε ένα χώρο στο δωμάτιο 202 της παθολογικής κλινικής, όπου επικρατούν ανθρώπινες συνθήκες με φυσικό φωτισμό και θάλαμο απομονωμένο. Η διοίκηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την προσπάθεια αναβάθμισης των υπηρεσιών που προσφέρουμε στους ανθρώπους αυτούς και θα συνεχίσουμε την προσπάθεια. Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν να απαγορευτεί η μετακίνηση, όταν μέχρι σήμερα επιτρεπόταν η νοσηλεία σε ένα μπουντρούμι και απαγορεύεται σε ένα θάλαμο που τηρεί τους κανόνες ασφάλειας».
Ο διευθυντής της ιατρικής υπηρεσίας Θάνος Μικρούλης, τόνισε: «Η νοσηλευτική υπηρεσία έχει τα προβλήματα της και το βασικό αίτημα είναι ότι επιφορτίζεται με δραστηριότητες. Όμως αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην πραγματοποίηση χημειοθεραπείας σε αυτό το ευαίσθητο κομμάτι του πληθυσμού. Εγώ θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον κ. Μαλά που έχει καταφέρει να το φέρει μέχρι σήμερα εις πέρας κάτω από αντίξοές συνθήκες».
Καυστικός εμφανίστηκε και ο διευθυντής της ΜΕΘ Χαράλαμπος Μαρκάκης: «Ντρέπομαι ειλικρινά, ντρέπομαι γιατί άνθρωποι, οι οποίοι υποκινούνται από μικροκομματικές σκοπιμότητες και δεν ντρέπομαι να το πω αυτό, παρέσυραν είκοσι άτομα να κάνουν ασφαλιστικά μέτρα για να σταματήσουν οι χημειοθεραπείες ανθρώπων που δίνουν μάχη με το θάνατο και τους αναγκάζουν να πηγαινοέρχονται στα Χανιά και το Ηράκλειο. Ντρέπομαι ειλικρινά να βάλουν αυτόν τον άνθρωπο να πηγαίνει στα δικαστήρια να απολογηθεί για μια διαδικασία που κάνει τόσα χρόνια, αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο και δίδοντας την ζωή του στο νοσοκομείο γιατί; για το αυτονόητο. Για αυτό που έπρεπε το κράτος να κάνει και το κάνει αυτός. Ο κ. Μαλάς θα βγει κερδισμένος αλλά νιώθω ντροπή και μονό που μπήκαμε σε αυτή τη διαδικασία».
Ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων του ΓΝΡ Αντώνης Φουρναράκης, διαχώρισε τη θέση του από τους νοσηλευτές που κατέθεσαν τα ασφαλιστικά μέτρα ξεκαθαρίζοντας πως εδώ και χρόνια γίνονται προσπάθειες για την αναβάθμιση των υποδομών και τη στελέχωση του νοσηλευτικού ιδρύματος και πως η προσφυγή στα δικαστήρια για ένα τέτοιο θέμα όχι μόνο δεν τους βρίσκει σύμφωνους αλλά είναι ενάντια στην κοινωνική ευαισθησία: «Έχουμε επανειλημμένως τονίσει τα προβλήματα για τη στελέχωση και τις υποδομές. Το θέμα που έχει προκύψει μας βρίσκει αντιθέτους, καθώς δεν μπορούν τόσο μεγάλα θέματα υψίστης σημασίας να επιλύονται από τα δικαστήρια. Αυτό εδώ το ίδρυμα λειτουργεί έξι μήνες χωρίς Δ.Σ. Εμείς δεν θέσαμε ποτέ το θέμα επειδή δεν θέλαμε να ταλαιπωρηθούν οι άρρωστοι, καθώς οι συνθήκες και οι χώροι είναι ακατάλληλοι και δημιουργούν προβλήματα σε όλους»..
http://www.rethnea.gr/news/index.php?mact=News,cntnt01,detail,0&cntnt01articleid=10987&cntnt01origid=56&cntnt01returnid=39
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου