Λάθη, παραλείψεις, αστοχίες…έφεραν το Νοσοκομείο της Ρόδου στα όριά του.

Λάθη, παραλείψεις, αστοχίες…Και η φροντίδα να δοθεί λύση… για σήμερα… έφερε το Νοσοκομείο της Ρόδου στα όριά του. Η τακτική αυτή να προχωρούμε με αλχημείες στην πρόσληψη προσωπικού, θα είχε τέλος κάποια στιγμή και η στιγμή αυτή φαίνεται να είναι τώρα που ο Δήμος της Ρόδου είπε το μεγάλο όχι…
«Κλειστόν λόγω μελαγχολίας...»;


Η κ. Λούση Καλαμάτα εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους βρέθηκε χρόνια τώρα στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων και σήμερα απαντά στο καυτό ερώτημα πως φτάσαμε ως εδώ!
Απαντήσεις στα υπόλοιπα ερωτήματα δεν έχει και δεν έχει και κανείς άλλος!

«Έγιναν λάθη…»
Η κ. Λούση Καλαμάτα αναφέρεται στους λόγους που οδήγησαν το Νοσοκομείο τηςΡόδου στη σημερινή κατάσταση

Ποιο ήταν το κλίμα στη συνέλευση των εργαζομένων την Παρασκευή;
Υπήρχε θυμός, απογοήτευση, δυσαρέσκεια κι ήταν εμφανές όλο αυτό γιατί πολλές φορές κατά τα τελευταία χρόνια νιώσαμε να μας προδίδουν και να μας γυρνούν την πλάτη αλλά αυτή τη φορά αισθανθήκαμε διπλά απογοητευμένοι από ένα δικό μας άνθρωπο, έναν άνθρωπο της δικής μας κοινωνίας, Δωδεκανήσιο, που γνωρίζει τι έχουν τραβήξει οι εργαζόμενοι, χρόνια τώρα.
Κυρία Καλαμάτα, είστε Τμηματάρχης Προσωπικού στο Νοσοκομείο της Ρόδου. Θα προχωρούσατε σε ανάλογες ενέργειες εφόσον δεν σας δίνει το δικαίωμα ο νόμος;
Όπως γνωρίζουν όλοι η ιδιότητά μου είναι δημοσιοϋπαλληλική. Δεν είμαι πολιτικό πρόσωπο. Με την ιδιότητά μου λοιπόν ως δημόσιος υπάλληλος δεν μπορώ να παίρνω παρόμοιες αποφάσεις. Η δομή όμως της Πολιτείας είναι τέτοια που επιτρέπει να εκλέγονται πολιτικά πρόσωπα προκειμένου να παίρνουν και τέτοιες αποφάσεις. Για να είμαι ειλικρινής όμως γνωρίζοντας τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Νοσοκομείο, με πλήρη επίγνωση των κυρώσεων που θα είχα, θα έπαιρνα τη συγκεκριμένη απόφαση.
Το γεγονός ότι δινόταν διέξοδος εκ των ενόντων τόσα χρόνια, φαίνεται ότι βόλευε τους πάντες οι οποίοι προφανώς δεν πίεζαν επαρκώς σε κεντρικό επίπεδο ώστε να δοθεί οριστική λύση. Ή όχι;
Προσέξτε, δεν βόλευε τους εργαζόμενους αλλά τους έχοντες την ευθύνη στελέχωσης του Νοσοκομείου κάθε φορά.
Πώς φτάσαμε έως εδώ, να κηρυχτεί το Νοσοκομείο της Ρόδου σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης»; Μιλήστε μας για τη διαδρομή και τα αποτελέσματά της;
Τον Ιούνιο του 2000 όταν ήταν έτοιμο το κτίριο του νέου Νοσοκομείου, ο τότε Σύλλογος Εργαζομένων είχε δηλώσει επανειλημμένα την αντίθεσή του στην τότε διοίκηση του Νοσοκομείου για την εσπευσμένη μεταφορά μας στο νέο κτίριο με το ίδιο ακριβώς προσωπικό που διέθετε τότε. Χωρίς δηλαδή τις απαιτούμενες νέες προσλήψεις, χωρίς την εξασφάλιση νέων θέσεων και χωρίς την αύξηση των τότε οργανικών θέσεων.
Έγιναν δηλαδή λάθη.
Έγιναν λάθη που ήταν η αρχή του κακού. Το επόμενο ήταν το γεγονός ότι η μεγαλύτερη κτιριακή υποδομή του νέου Νοσοκομείου είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων τμημάτων αλλά δυστυχώς με το υπάρχον προσωπικό. Οι όποιες εισηγήσεις των υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά και των εκάστοτε διοικούντων το Νοσοκομείο για αναμόρφωση του Οργανισμού με αύξηση των Οργανικών θέσεων, έπεφταν στο κενό. Παράλληλα, ειδικά κατά τις προεκλογικές περιόδους, γινόταν αφαίμαξη πολύτιμου μάχιμου προσωπικού με αποσπάσεις, μετατάξεις κ.ά ενώ δεν υπήρξε ικανός αριθμός προσλήψεων για κάλυψη όλων αυτών των απωλειών. Όπως όλοι γνωρίζουν το Νοσοκομείο της Ρόδου ήταν ο μεγάλος χαμένος σε κάθε πανελλήνια προκήρυξη προσωπικού.
Πώς θα προχωρήσετε;
Αναγκαστικά, επειδή οι ανάγκες είναι τέτοιες, πρέπει να κοιτάξουμε όλοι μαζί το σήμερα. Κοιτάμε το σήμερα και ελπίζουμε για το αύριο. Να εξασφαλίσουμε δηλαδή την καλύτερη δυνατή λειτουργία του Νοσοκομείου με την υπάρχουσα στελέχωση. Από εκεί και πέρα θα συνεχίσουμε να είμαστε το ίδιο διεκδικητικοί έως ότου πετύχουμε να έχουμε μια αξιοπρεπή στελέχωση που θα μας επιτρέπει να υλοποιούμε τα σχέδια που έχουμε για την ανάπτυξη του.
Η προοπτική να προσλάβει το ίδιο το Νοσοκομείο το προσωπικό που απαιτείται, με δίμηνες συμβάσεις, δεν υπάρχει;
Ξεκάθαρα όχι. Είναι δυνατόν να έχει το Νοσοκομείο τέτοια δυνατότητα και να εκλιπαρούμε για την προκήρυξη θέσεων από το Υπουργείο; Η προκήρυξη για εποχικό προσωπικό που θα βγει τις επόμενες μέρες και θα καλύψει τις ανάγκες μας, από τον Απρίλιο και μετά για οκτώ μήνες, έχει εγκριθεί όχι μόνον από του Υπουργείο Υγείας αλλά από το Υπουργικό Συμβούλιο και το Υπουργείο Οικονομικών. Οπότε καταλαβαίνετε ότι από μόνο του το Νοσοκομείο, χωρίς τις προαναφερόμενες εγκρίσεις, δεν μπορεί να προκηρύξει και να προσλάβει προσωπικό.

ΠΗΓΗ